Protetyka u stomatologa - wkład koronowo-korzeniowy

Leczenie u dentysty czasami jest trudne, na przykład, kiedy stan zębów wymaga poważnego leczenia kanałowego. Zwykle leczenie kanałowe dotyczy poważnych przypadków, w jakich zęby są bardzo zniszczone w wyniku np. próchnicy, ale wciąż da się je wyleczyć bez potrzeby usuwania. W takich sytuacjach po zakończeniu leczenia przydatne jest uzupełnienie utworzonych ubytków – tzw. rekonstrukcja zęba.

Stałym wypełnieniem protetycznym wykorzystywanym w takich wypadkach jest wkład koronowo-korzeniowy. Zwykle stosuje się go, gdy korzeń zęba ciągle jest zdrowy i właściwie zaczepiony w zębodole, ale koronę zęba trzeba wymienić. Wkład koronowo-korzeniowy ma wygląd śruby lub sztyftu, jaką przyczepia się do korzenia, a potem protetyk na stałe zakłada na niego koronę protetyczną.

W ten sposób ząb zostaje całkowicie zrekonstruowany i może dość dobrze udawać naturalny ząb. W zależności od rodzaju materiału, z jakiego będzie sporządzony wkład oraz korona protetyczna. Surowcami, które z reguły są używane w tym celu są włókno szklane, cyrkon lub metal. Stopniowo odchodzi się już od metalu ze względu na niższą estetykę oraz ewentualność rdzewienia. Włókno szklane jest całkiem trwałe i elastyczne, dlatego w razie konieczności, można je wyjąć, bez usuwania korzenia. Z kolei cyrkon jest najwytrzymalszym i najbardziej biozgodnym surowcem, jednak jego koszt jest również wyższy.